Laseroterapia w leczeniu ran
Proces leczenia jest uzależniony od rodzaju rany. Wyróżniamy następujące rodzaje ran:
-
otarcia
-
oparzenia
-
rozcięcia
-
owrzodzenia lub czyraki
Badanie było poświęcone leczeniu ran powierzchownych. Badacze obserwowali wpływ laseroterapii na syntezę kolagenu i zmiany fibroblastów w mioblasty, co przyczyniało się do przyspieszenia procesu zdrowienia.
Celem badania jest ocena skuteczności laseroterapii w leczeniu ran powierzchownych.
Badanie zostało opublikowane w "Journal of Athletic Training" w 2004 roku. Tytuł oryginalny: Low-Level Laser Therapy Facilitates Superficial Wound Healing in Humans: A Triple-Blind, Sham-Controlled Study.
Opis badania
W badaniu uczestniczyło 22 ochotników: 13 mężczyzn i 9 kobiet. Wszyscy uczestnicy byli aktywni fizycznie, nie mieli żadnych dolegliwości i nie przyjmowali leków, co mogłoby mieć wpływ na proces leczenia i odpowiedź immunologiczną. Ochotnicy zostali losowo podzieleni na dwie grupy — grupę poddawaną terapii laserowej i grupę terapii pozorowanej, gdzie przeprowadzane były zabiegi placebo. W obydwu grupach, u każdego z ochotników poddana terapii była tylko część ran.
Badanie rozpoczęło się od wykonania dwóch otarć o okrągłym kształcie i powierzchni 1,27cm2. Otarcia wykonano na przedramieniu za pomocą papieru ściernego. Przyjęto taki model rany, gdyż był on powtarzalny. Grupa poddana laseroterapii przez 20 dni była naświetlana promieniowaniem laserowym z następującymi parametrami: dioda laserowa 820nm otoczona diodami LED superjasnymi, dawka 8J/cm2, częstotliwość 700Hz. Grupa placebo była poddawana była terapii takim samym aparatem i przez taki sam czas. W pierwszym okresie, trwającym 10 dni, uczestnicy codziennie byli poddawani terapii, a parametry rany były mierzone. Następnie uczestnicy byli poddani ostatecznej ocenie w dwudziestym dniu trwania badania. Każda rana była oceniana pod kątem powierzchni i parametrów zaczerwienienia. Badacze zaobserwowali zmniejszenie powierzchni rany w grupie laserowej, zarówno jeżeli chodzi o rany poddawane terapii, jak i te nie naświetlane. W żadnej z grup nie zaobserwowano natomiast różnic w parametrach zabawienia rany.
Wnioski
Badanie potwierdziło skuteczność laseroterapii w leczeniu ran. Naświetlanie światłem laserowym przyspiesza zdrowienie rany i wpływa na otaczające tkanki, ułatwiając ich regenerację i remodelowanie. Po naświetlaniu zaobserwowano wzrost proliferacji fibroblastów i miofibroblastów (odpowiedzialnych bezpośrednio za ziarnienie i zmniejszenie powierzchni rany), co może dowodzić przyspieszeniu fazy zdrowienia i redukcji powierzchni rany. Pośrednie efekty lecznicze w tkankach otaczających mogą sugerować wpływ na czynniki wzrostu tkankowego w krwiobiegu. Wynikiem końcowym jest oddziaływanie na tkanki otaczające i cały organizm.
Literatura:
-
J. Ty Hopkins, Todd A. McLodat, Jeff G. Seegmillert, G. David Baxters, Low-Level Laser Therapy Facilitates Superficial Wound Healing in Humans: A Triple-Blind, Sham-Controlled Study, "Journal of Athletic Training" 2004, 223-229.
-
R. P. Abergel. C. A. Meeker, T. S. Lam, R. M. Dwyer, M. A. Leasovoy, J. Uitto, Control of connective tissue metabolism by lasers: recent developments and future prospects, "Journal of the American Academy of Dermatology" 1984, 1142-1150.
-
N. Pourreau-Schneider, A. Ahmed, M. Soudry, Helium-neon laser treatment transforms fibroblasts into myofibroblasts, "The American Journal of Pathology" 1990, 171-178.