Właściwa znajomość oraz umiejętność oceny i pomiaru podstawowych parametrów życiowych naszych podopiecznych jest bardzo ważnym elementem. Ich zaburzenie to pierwszy sygnał alarmowy – szczególnie w odniesieniu do funkcjonowania układu oddechowego, sercowo naczyniowego czy ogólnego stanu chorobowego organizmu.

 

 

Jakie wartości przyjmuje się za prawidłowe w przypadku koni?

​

 

• Tętno spoczynkowe (konie dorosłe): 23-48 uderzeń na min.

• Tętno spoczynkowe (źrebięta): 55-60 uderzeń na min.

• Oddechy: 8-16/min.

• Temperatura (konie dorosłe): 37,5-38,5°C

• Temperatura (źrebięta): 39,0°C

• Błony śluzowe: różowe

​​

 

Proponuję, aby każdy w miarę możliwości mierzył regularnie przez 7 dni (o stałej godzinie) tętno, temperaturę oraz liczbę oddechów u swojego konia w stanie spoczynku. Wartości z danego tygodnia proponuję uśrednić, zanotować i zostawić w stajni, aby w razie wizyty lekarza weterynarii były łatwo dostępne. Tutaj możesz pobrać gotowy formularz lub wersja pdf tutaj.

 

 

Tętno spoczynkowe

Tętno mierzymy wzdłuż tętnicy szczękowej (wewnętrzna krawędź ganaszy), która wyczuwalna jest jako twór przypominający makaron lub osłuchując stetoskopem serce (na wysokości łokcia, po lewej stronie). Podwyższone tętno może świadczyć o bólu lub zdenerwowaniu. Jego charakter jest również bardzo ważny dla oceny stanu układu krążenia.

 

 

Temperatura:
Pomiaru temperatury dokonujemy termometrem weterynaryjnym lub elektronicznym, umieszczając go w prostnicy i mierząc od 2 do 5 min. Przed przystąpieniem do badania smarujemy go np. wazeliną w celu uzyskania poślizgu. Następnie podchodzimy od boku do konia i delikatnie wsuwamy termometr w odbyt. Należy przy tej czynności zachować ostrożność ponieważ zaskoczone zwierzę może zareagować, np. kopnięciem. Podwyższenie ciepłoty ciała może świadczyć o rozwijającym się zakażeniu, obniżona temperatura może świadczyć o wstrząsie związanym z bólem, utratą krwi, uszkodzeniem narządów wewnętrznych,

 

 

Oddechy:
Oddechy mierzymy obserwując klatkę piersiową, przykładając rękę do nozdrzy, układając rękę na słabiźnie (tuż za ostatnim żebrem) lub osłuchując stetoskopem. Należy ocenić również charakter oddechów, ich symetryczność (przez przyłożenie ręki lub lusterka do nozdrzy) i dźwięki patologiczne. Koń spokojny oddycha rzadko, spokojnie i głęboko, można zauważyć miarowe unoszenie się i opadanie żeber (rozszerzanie klatki piersiowej) Natomiast szybkie i płytkie oddechy świadczą o szoku, mogą też być objawem COPD. Przy bólu oddechy są nierówne i nerwowe.

 

Ocena błon śluzowych:

Ocena błon śluzowych polega na ocenie barwy i wilgotności dziąseł oraz czasu wypełniania naczyń kapilarnych. Normalnie dziąsła są różowe i wilgotne. Blade świadczą o bólu lub krwotoku. Przy dużym odwodnieniu przybierają barwę ciemnoczerwoną. Szarobrązowe, przekrwione są przy wstrząsie, zapaści krążeniowej (potrzebna szybka pomoc). Sinoniebieskie świadczą o niewydolności krążenia (również potrzebna szybka pomoc). Czas kapilarny mierzymy przez uciśnięcie dziąsła i następnie oceniamy powrót błony śluzowej do normalnej barwy - prawidłowo czas kapilarny wynosi do 2 sekund. Nienormalne barwa dziąseł (jasnoczerwona, ciemnoczerwona, niebieskawa lub biała) i czas kapilarny dłuższy niż 2 sekundy może świadczyć o różnych formach wstrząsu.

 

 

Pamiętajmy, że w trakcie treningu wartości parametrów takich jak: tętno spoczynkowe czy liczba oddechów będą ulegać zmianie. Dlatego bardzo ważne jest, aby nie mierzyć parametrów spoczynkowych po treningu.